Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

ponad wzgórzami wrażliwości
horyzont snuje grubą nić
mentalność podle wykrzywiona
narzuca styl jak będziesz żyć

marzenia miesza z fekaliami
nadziei burząc wątły plan
kiedy stajesz tuż za progiem
wtedy zrozumiesz - jesteś sam

ktoś zdecydował już za ciebie
skierował bieg następnych dni
i nie jest ważne czego chciałeś
dziś już nie poprze tego nikt

nowej epoki trwają dzieje
nieliczni tylko spośród nas
wciąż prosperują wyciągając
zachłanne dłonie w stronę mas

wszelkie wartości zamazane
nie odpowiadasz za swój los
bo to interes kołem kręci
by ciągle wodzić cię za nos

w ten sposób mija rok za rokiem
kolejne noce oraz dni
lecz zawsze warto być człowiekiem
chociaż tak łatwo zejść na psy


http://www.youtube.com/watch?v=vIrPx93pJOU

Opublikowano

W moim odczuciu, całkiem porządnie napisany tekst. Wersy przemiennie 9 i 8 sylab, średniówka po 5 sylabie.
Jeden wers 10- ty się tylko wyłamał; średniówka wyszła po 4 wersie.
Myślę, że warto poprawić, bo mógłby również stanowić piosenkę.
Jest: "jak mają biec następne dni", a może, przykładowo: "zawładnął przebieg dalszych dni"??- czy coś w tym rodzaju.
Może warto dać pod wierszem odnośnik w sprawie cytatu? Jak się okazuje, nie wszyscy znają autora.
To tyle mi się nasunęło po przeczytaniu wiersza.
Umieszczenie na środku strony - dla mnie niespecjalnie wygodne w czytaniu.
Serdecznie pozdrawiam
- baba

Opublikowano

To wyśrodkowanie, ubiera wiersz w patos, zgadzam się z babą, że lepiej by to wyglądało w naturalnej formie.
Dżem - autsajder
Dobry numer, jaram się nim po dzis dzień:)
Chociaż puste mam kieszenie
no i wódy, wódy czasem brak
Ja już nigdy się nie zmienie
zawsze bede żył juz tak..
nanan nananan nananaaa...
pozdrawiam.

Opublikowano

trochę nie rozumiem wersu "mentalność podle wykrzywiona" - co właściwie masz na myśli? naszą rzeczywistość? Ach wszyscy tylko narzekają , czasy zawsze były trudnei to nieprawda , że wszystko z góry jest ukartowane - to fatalizm, ale wiersz zgrabnie napisany
Pozdrawiam kredens

Opublikowano

Jest dobrze, ogólnie bardzo mi się podoba.. dwuwers kończący, jako cytat, świetnie dobrany do zamknięcia treści wiersza.
Już(prawie) słyszę dźwięki gitary i jakiś ciekawy męski głos, który to wyśpiewa. Za "stajesz", czytam sobie.. zostajesz.
Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena toż przecie od razu zastrzegłem że człowiek strzela a a Panbucek kule nosi.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Dzień dobry, trochę pan się spóźnił  Przepraszam bardzo, zabłądziłem w próżni  Skąd pan przebywa, opowie pan coś o sobie Jestem dziwną istotą, nie rozumiem sam siebie  Brzmi to znajomo, nie zawsze idzie nam po myśli  Oczywiście, lecz czuje, że moje życie to nieustanny wyścig  Za czym pan tak gna? Jeśli mogę wiedzieć Jasne, że tak. Mogę panu opowiedzieć  Goniłem za miłością i poprawą własnej egzystencji Nie wyszło mi to dobrze, a chciałem być jak sól tej ziemi A więc, co poszło nie tak? Zbyt bardzo się starałem, nie zadbałem o głowę  Teraz nie opuszczam myśli, jakby czarodziej rzucił klątwę  Zabrzmiało to poważnie, może Pan swobodnie spać? Mogę, gdy moje oczy nie mogą rady dać  Chciałbym bardzo Panu pomóc, ma pan jakieś zainteresowania? Uprawiałem dużo sportu, teraz każda czynność jest jak olimpiada Zresztą, jaki Pan? Nikt tak dobrze mnie nie zna, jak moje drugie ja Bardzo dobrze wiesz, że przez ciebie nie mogę spać  Nadchodziłeś zawsze, w najgorszym momencie Chciałeś mej poprawy, teraz jestem tu gdzie jestem  Ty mi doradzałeś, się mną opiekowałeś Gdyby ciebie nie było, było by mi łatwiej  Szanowny Panie, proszę o spokój  Byłem spokojny, lecz ty mi go zabrałeś  Wiem już jedno, odseparuje się od ciebie Ponieważ dla mnie nie jesteś, żadnym człowiekiem 
    • Róże   Że się słowik rozśpiewał nad tobą W ten czas gdy kwitła łąka i maj A słońce które dało ci kolor Widziało krew czerwieńszą niż kwiat   By ciernie co rdzeń plotły ku górze Chciały marzenia oddać niebiosom Mogły na strzępy potargać uczucie Bo ich błękity wziąć same nie mogą
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Samotny podróżnik - Tie-break/listopad 2025  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...