Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Może za rok

Duks

Przez Duks
w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Duks

Duks

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

pamięta tylko, przenikliwy mróz i jej oczy
wielkie, czarne, zalane łzami oczy.

talerz dla gościa, to podobno
tradycja, jednak...

przeklęta komercja wyparła wszystko
pozbawiła emocji, wyzuła z uczuć.

i po co ta choinka, lampki, bombki
to całe kolędowanie, skoro - zabrakło meritum.

aluna

aluna

Opublikowano
Opublikowano

Duks , nie dla wszystkich sedno jest jasne , ale każdy z nas ma to swoiste meritum !
A tradycje umykają, bezrobocie je niszczy!
Już nie mówi się o bezdomnych , bezrobotnych ,bezpańskich jak psy?!
A ludzie żyją po ciężko przepracowanych latach , jak ...nie wiem?!
Napiszę cosik w prozie!

A wiersz zabieram!

Pozdrawiam !
Hania

Anna_Para

Anna_Para

Opublikowano
Opublikowano

Duksie,

jeśli Autor się nie pogniewa, podpowiem, co poprawić w interpunkcji:

pamięta tylko przenikliwy mróz i jej oczy
wielkie, czarne, zalane łzami oczy.

talerz dla gościa, to podobno
tradycja, jednak

przeklęta komercja wyparła wszystko,
pozbawiła emocji, wyzuła z uczuć.

i po co ta choinka, lampki, bombki
to całe kolędowanie, skoro - zabrakło meritum.

Zabrałabym drugie "oczy", kilka zaimków typu: ta, to, i "komercję". Jakoś mi ona tu przepełnia dosłowność wypowiedzi. Może coś bardziej oryginalnego?

Pozdrawiam,

Para:)

Duks

Duks

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Trudno się z Tobą nie zgodzić - każdy ma swoje odczucia i różne ich podłoże.
Jednak czasem warto się zastanowić czy to nasze meritum jest właściwe.

A wiersz zabieram!

Miło mi.
Pozdrawiam:)

Duks

Duks

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Autor się nie pogniewa, bo nie ma o co. :)
Po to publikuje się utwory na forum, aby czytelnik mógł się z nimi zapoznać i zostawić swoje przemyślenia. Zwłaszcza, jeśli robi to w sposób tak rzeczowy i kulturalny.

Podsumowując:
Dziękuję za czytanie i komentarz/uwagi.
Pozdrawiam Aniu
Duks

Duks

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Muszę przyznać, że nad tymi "drugimi oczami" też się zastanawiałem. Jakoś zostały.
Ale przecież, zawsze mogę je "wydłubać" ;-)))
Jeśli reszta współgra i daje do myślenia, to nie jest źle.
Dziękuję za kolejną wizytę.

Pozdrawiam:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Leszczym
      Pod podniebnym ostatnim pubem

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @Rafael Marius No to się wychylasz :))
    • Jacek_Suchowicz
      Nie piekarnia

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      każda bułka dzisiaj może być zasadzką pachnąca świeżością i polukrowana lecz uważaj gdy gryziesz ząb możesz wyłamać bo w środku ma kamień - czy jest tego warta  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

         
    • Leszczym
      Paragraf 15622

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @Rafael Marius Do szeregu umów nie zaprosisz swojego pełnomocnika. Bo po co? Jak to taka mała umowa. A i jeszcze zobaczą, że przychodzisz z pełnomocnikiem i co wtedy? Tym bardziej ciebie spławią, bo po co im kłopoty... Pełnomocnicy też mają swoje sprawy na głowie i uwijają się jak w ukropie. No i wiadomo pełnomocnik kosztuje. 
    • Jacek_Suchowicz
      Rybołóstwo

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      odziany odświętnie wiersz w neologizmy zostawił wrażenie na chwilę zatrzymał a sensy odkopał czytelnik naiwny głęboko nie były - wypił kielich wina   za zdrowie autora  :)
    • Nikodem
      Rybak

      Przez Nikodem · Opublikowano

      Jest wiosna, godzina poranna. Promienie słońca delikatnie pokrywa drzewa, a wiatr lekko wieje dyrygując szumem liści. Nad jeziorem siedzi rybak, mężczyzna średniego wzrostu który ma już wiele wiosen za sobą. Rozkłada swoje krzesełko i siada, wyciąga z torby cygaro i zapalniczkę, prostując nogi zapala cygaro i wypuszcza z ust chmurę dymu która powoli zanika aby zrobić miejsce dla następnej. Rybak spogląda na tafle wody i to co ona odbija. Od wielu lat widok się ten nie zmienia. Mężczyzna westchnął i zmarnowany rzucił cygaro za siebie. Wziął swoje rzeczy i udał się do pobliskiej karczmy. W karczmie siedziało kilka mężczyzn w średnim wieku i grało w karty popijając gorzałkę. Starzec podszedł do baru i zamówił kufel piwa, wyciągnął portfel i wysypał na blat stertę drobniaków. Trochę minęło zanim je zliczył i okazało się że nadal mu brakuje kilka monet. Niestety rybak nie zarabiał dużo, ryb w jeziorze coraz mniej, siły też mu ubywają a klienci jakby o nim zapomnieli na rzecz wielkich targów. Wygrzebał z kieszeni spodni brakujące monety i dostał kufel zimnego piwa. Pijąc resztki piany osiadały na jego wąsach. Po chwili do baru przyszedł młody mężczyzna z pobliskiej wsi, w przeciwieństwie do starca tryskał energią, jego uśmiech jakby rozświetlał mroczne zakamarki karczmy. Usiadł on obok rybaka i zamówił lampkę wina wytrawnego, zapłacił banknotem i odmówił reszty.   -Witam serdecznie pana, co Pan ma taką skwaszoną minę? Jest przecież taki piękny dzień!- zapytał uśmiechnięty młodzieniec.   Rybak odłożył kufel i wytarł ręką pianę z twarzy. Spojrzał na mężczyznę nijakim ponurym wzrokiem.   -Ehhh, takich dni było już tysiąc...albo i więcej nie pamiętam dokładnie. Nie ma już z czego się cieszyć, do piachu coraz bliżej a i w sklepiku mi się nie przelewa- powiedział zrezygnowany    Młody wydawał się być poruszony tą wypowiedzią. Wziął mały łyk wina i odstawił kieliszek na blat.   -Przykro mi jest to słyszeć...Potrzebuję może Pan pomocy? Czym się Pan zajmuje?   -Rybakiem jestem, ale ryb jak kot napłakał. Pff, ty chcesz mi pomóc? Dzieciaku, korzystaj z życia póki możesz abyś później nie żałował i nie skończył tak jak ja.   -Ale cóż Pan wygaduje? Przecież dużo słyszałem że dobrze Pan prosperuje, skąd ten pesymizm?   -Hah, kiedyś też taki byłem, młody i pełen zapału, miałem podbić świat i być najlepszą wersją siebie. Ahhh, dawno temu gdy mi stawy nie skrzypiały obiecałem sobie że wyjadę z tej dziury do miasta i zrobię karierę. Miałem skupić się na sobie i rozwijać się w najlepsze, planowałem ukończyć liceum, studia i to celująco a pozjiej otworzyć własną firmę! Ale wszystko szlag trafił zanim się zaczęło, owszem wyjechałem ale jako młody chłopak ze wsi bałem się wielkiego świata. I zamiast robić karierę wróciłem... Inni mieli problemy więc im pomagałem z dobrego serca albo za drobnymi opłatami. Lecz co z tego jak później nie miałem do na kromkę chleba położyć? Więc zacząłem łowić ryby, przez długi czas powodziło mi się ale gdy otwarli ten rybny targ w mieście to było coraz gorzej... I tak od dziestek lat. Mam wrażenie że ktoś zapętla ten sam dzień. Ciągle ci sami ludzie, te same problemy, te same widoki i ta sama bieda. Na kufel piwa muszę tydzień zbierać i tak nie starcza! Mówię ci młody, póki masz zapał wyjedź stąd najdalej i nie patrz na innych, skup się na sobie. A gdy już będziesz żył stabilnie pomóż tym których kochasz, bo inaczej skończysz jak ja, stary zrzęda bez grosza w kieszeni.    Mężczyzna na przeciwko zaniemówił, nie wiedział jak to skomentować. Zanim zdarzył cokolwiek powiedzieć Rybak wychodził z karczmy, po sobie zostawił niedopite piwo. Starzec wrócił do domu i udał się w spoczynek. Na zajutrz wstał, wziął torbę i udał się nad jezioro.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...