Prośba

[Sylwia Czarnecka]

O weno!
Przybądź woła Twój dziś sługa
Gdyż bez natchnienia jestem taka krucha
Czuje sie mała nicość mnie pochłania
Czarna dziura nadchodzi swym szeptem nakłania
O słowo!
Przybądź w swej rzewnej ochocie
Dopomoż człekowi w tej owej tęsknocie
I krzyk i placz napiera na sile
Aby wspomóc krew tętniącą w żyle
I serce bije nerwowo w nieładzie
Niemoc popycha na kolana kładzie

[Zdzisław Antolski]

Krzyk i płacz nie pomoże, jak się robi błędy ortograficzne. "Rzewnie" i "krew tętniącą...").

[Sylwia Czarnecka]

Wybacz Panie Zdzisławie ale czasami klawiatura nie jest w pełni posłuszna i naciska się więcej przycisków (przypadkowo) jak w przypadku "tętkniącą" jak napisałam, wiec to błąd przypadkowy a nie ortograficzny, z tym drugim się zgodzę i kłócić nie będę bo fakt to był błąd :) ale proszę też wydać opinię na temat wiersza :)

Dziękuję za uwagę.

[Zdzisław Antolski]

Współczesna poezja nie lubi takich egzaltowanych emocji, a rymy też nienajlepsze. Radzę pisać po ludzku, jakby pani mówiła do koleżanki, naturalnie, a będzie na pewno lepiej. Wierszem białym, bez rymów. Pozdrawiam.

[Sylwia Czarnecka]

Możliwe że żyje w złych czasach gdyż bardziej trafia do mnie poezja rymowana i przesadne opisywanie uczuć, taka wada fabryczna ;) Ale dopiero się uczę, jeszcze dużo przede mną. A nie łatwo czasem skrytykować własną twórczość :)
Pozdrawiam.