Obraz nad kominkiem

[Sebek..._]

bezgłośnie zatopiony w fotelu
dawniej to hałas był z nim
dziś butelka wina
czasem chciwość na szczęście
zjada mu trzewia
rozrachunek i dym

grzechy zbierał z dumą
tylko tyle by zasłużyć na dorosłość
nie żałować dni
teraz stopy nie marzną
ręce nie drżą
pod nogami jak pamięć
ukochany pies

spokój otulił go derką
jak jesienne dni
za pięć dwunasta zegar zapomniał
zatrzymał się
diabeł przestał układać plan
na kolejny dzień

[aluna]

Sebku , bardzo emocjonalny , a zrazem dający do przemyśleń...cóż to przeżyliśmy, czego nam do szczęścia trzeba?!
Pozdrawiam!
Ja

[Sebek..._]

dziękuję Haniu, to taki skromny obrazek
człowieka zwykłego