-
Ostatnio w Warsztacie
-
Waldemar_Talar_Talar 17 071
im więcej jej mam
tym więcej pragnę
nie tylko dotykać
podziwiać nagość
pragnę czegoś co
jest nad tym
co uszczęśliwia
czego naprawdę
nie umiem nazwać
tak tak moi drodzy
dłuższy do niej
niż mi się wydaje
prowadzi szlak
który jeszcze więcej
niż mi się marzy
jej da mimo że jest
zawsze obok
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 57 odpowiedzi
- 988 wyświetleń
-
- 36 odpowiedzi
- 507 wyświetleń
-
- 35 odpowiedzi
- 493 wyświetleń
-
- 33 odpowiedzi
- 507 wyświetleń
-
- 32 odpowiedzi
- 625 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Wiesław J.K. · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
@Ridziu "Masz ci los! Masz babo placek!" - Zapewne przeczytał o końcu świata...;) -
Przez Berenika97 · Opublikowano
@Robert Witold Gorzkowski Jak czytałam Twój wiersz to odczułam, że jest w nim autentyczne zmęczenie i tęsknotę. Czasem "być sobą" rzeczywiście staje się ciężarem, wyświechtanym hasłem które nic już nie znaczy. Mocne są te obrazy uwięzienia – zamknięte okno, pocięte żyły, inercja drugiej osoby. Czuć tu relację, która dusi, gdzie ktoś zamyka przestrzeń zamiast ją otwierać. To bolesne. "Pójdź w Pole do słów zaświtania" – piękny wers. Po całym tym duszeniu się nagle pojawia się zaproszenie, przestrzeń, światło. W wierszu szukasz wyjścia. Pięknie to napisałeś! ps. literówka chyba się zakradła "po porostu" - pewnie "po prostu" -
Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano
im więcej jej mam tym więcej pragnę nie tylko dotykać podziwiać nagość pragnę czegoś co jest nad tym co uszczęśliwia czego naprawdę nie umiem nazwać tak tak moi drodzy dłuższy do niej niż mi się wydaje prowadzi szlak który jeszcze więcej niż mi się marzy jej da mimo że jest zawsze obok -
Przez Wiesław J.K. · Opublikowano
@Roma Świetny wiersz! To jak słuchanie własnego umysłu, który nigdy nie przestaje zabawy z myślami. Pozdrawiam. -
Przez Berenika97 · Opublikowano
Czasem robi się błąd nie dlatego, że się porzuca, ale dlatego, że się wraca. Powrót serca Myślałam: wrócę, będzie lżej, że czas uleczył to, co złe. Lecz serce głupie wierzyć chce, że w nocy można znaleźć dzień. Paradoks powrotu Błąd nie tkwi w ostatnim rozstaniu lecz w chęci powrotu , w staraniu. Nie każdy, kto wraca się zmienia, czas nie zapomina cierpienia. Recykling uczuć Zebraliśmy resztki dawnych wzruszeń, by tchnąć w nie życie — jeszcze raz. Lecz żar, co raz już się dopalił, nie ogrzeje więcej nas. Nie każdy powrót jest mądrością. Czasem to tylko błąd ubrany w nadzieję.
-
-
Najczęściej komentowane
-
.thumb.jpeg.b5ae7bcef73c3501c1166879fc389fb7.jpeg)
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się