Aberracje

[Izabela Bartnicka]

Strach w oczach
Krzyk
stłumiony w gardle
Lęk
kołatający sercem

Bezsilne ręce
Sen
kaleczący jawę
Spokój
którego zabrakło

Jesteś
bo czuję twój chłód
Jestem
bo marznę z obawy

Chwytasz
wzgardzonymi dłońmi
odbicie serca echo myśli

Zabierasz
blask oczu radość uśmiechu
Już nie koisz
rozchybotanych obaw

Plugawym czynem
wywołujesz
czasowe odchylenia
od rzekomej
normy

[bazyl_prost]

stokrotka ze skowronkiem, Andersen, na prozie

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Iza, dla mnie, treść nadwyrężona słowami, pocięłam całość i to bardzo... wybrałam co nieco
z całości, zostawiłam minimum. Za ingerencję przepraszam.

sen kaleczy spokój
w oczach strach
krzyk stłumiony w gardle
bezsilne ręce

czuję chłód

zabierasz radość
już nie koisz
odchylam się

od normy