Przeminęło z wiatrem

[Miszu M]

Historia choć zatacza koło, płynie prosto wśród słowotwórstwa
Alicja w krainie czarów, wyje - słowo, parzy - w usta
Do lamusa, wszyscy w szereg! piec rozgrzany, skowyt ognia
Bo rozumie swe zniszczenie, i sam krzyczy - tak nie można!
Pielęgnować trzeba starych, co na twarzach mają bruzdy
Których brzmienie jest wymowne, wara! odstąp - młody chłopcze
od patrzenia wciąż na siebie, siebie - I Ty kiedyś będziesz 'dawnym'
Każde słowo w sobie szczere, choć nie zawsze aktualne
Przecież wpadniesz kiedyś w sidła mentalności bez tradycji
Będziesz chciał być w swojej kopii, by obronić siebie, bliskich
Winni zbrodni z przekonania, o bezużyteczności wszystkich
Co przeżyli swoje lata i... już nie chcą być jak wszyscy
Można bagatelizować, śmiać się, tłamsić i opluwać
Przez ironie w sztucznym dystansie, wsadzić słowa pod but.. buta..?
Ale pamięć, to jest mądrość, mądrość - życie pełną piersią
Więc pamiętaj o starości, jeśli nie chcesz - jak cień - przemknąć