mijany

[Judyt]

do siebie jedziemy do nas

patrzący z zamyśloną twarzą
w polach zanurzony
krzyż ze starego drzewa

trawy smagają delikatnym
dotykiem a człowiek wciąż
w podróży bukowych lasów

zamki na wzgórzu wzrok
przyciąga dyptam jesionolistny
bujając w wietrze zatrzymuje

na kolejnych figurach świętych
ostnica włosowata faluje
i to wszystko na wyciągnięcie

[aluna]

Judytko , pięknie wiara aż bije , i o to chodzi !
Wczytana, wiesz jak lubię Twoje wiersze o przesłamu....a sama w takiej tkwię!
Puenta piękna !
Serdeczności !
Ja
+

[Judyt]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Haniu dziękuję bardzo jak zawsze zresztą za przychylne Twoje słowo.
Tak odbierasz? To jestem mile zaskoczona, że aż tak bije...jeszcze coś dopiszę,
chociaż za każdym razem jak coś "wystawiam" dziwię się sobie właściwie: po co?

A ten to wynik wielu spotkanych po drodze kapliczek zapadających w pamięć.


Serdecznie J.