Nigdy nie zapomnę

[Dawid_Largo]

Ciepłego powiewu, przebijającego się przez tańczące zasłonki
Śpiewu ptaków na współ ze skrzypiącym drewnianym oknem
Zapachu lata wkomponowanego w biały chłodny pokój

Zimnego szerokiego parapetu, na którym kładłem pościel
Uczucia świeżości gdy zgięty w pół obserwowałem Świat
Poczucia bezpieczeństwa, że nikt mnie nie dostrzeże
Chroniła mnie armia Świerków i Sosen, Róża pachniała

Porannego chłodu wychodząc po gazetę
Radości psa, że witam go rano
Jałowca naprzeciw mych schodów, którego tak gnębiłem
Smaku kawy i działu sportowego

Dziś nie mam nic z mojej Krety
A obudziłem się z tym uczuciem.