wątroba nie chce już odrastać

[Elea]

wielokrotnie przenosiłem góry
ale te ciągle powracały na stare miejsca
znaleziony punkt podparcia
okazywał się fałszywym prorokiem

kompas z rozchwianą igłą nie pokaże
jedynie słusznej drogi
za to wciągnie w szaleństwo pogoni
dookoła złudzeń

dziś nie uniosę nawet ziarenka piasku
wyschnięte źródło przegląda się we mnie
nie ukrywając że woda przeszła na drugą stronę

obaj jesteśmy zadowoleni z milczenia

[Gość]

kiedy czytam tą poezję
to mi mina strasznie rzednie
głowa boli od przenośni
a jam człekiem zwykłym prostym

głowa boli pot też płynie
chyba zaraz się stąd zmyję
takie piękne czytać słowa
to nie dla mnie lecz dla Boga

tak na marginesie proszę
by ziarenka nie podnosić
to poezja bardzo piękna
lecz czy ziarnko czy ziarenka


I to ziarenko mi coś zgrzyta.Poz.

[Mirosław_Niewierszyn]

To bardzo smutne, gdy miłość umiera. Mówiąc szczerze, to nie zaryzykowałbym twierdzenia, że "obaj jesteśmy zadowoleni z milczenia", ale przecież, to nie mój wiersz.