Przeznaczenie

[Bronisław Jaśmin]

postanowiłem zamienić się w szczura
od chwili kiedy w tramwaju zaczytuję się Dżumie
kieszenie mam pełne roboty i życia wiecznego

przypadki które spotykam na drodze
nie są wcale tym czystym
zwłaszcza kiedy pisane są dla mnie przez traf

przeznaczenie na drzewach ma kolor zielony
a to znaczy już wiele
rzeka dostaje zawsze dwa brzegi
i tylko zostało pytanie nie więcej nie mniej
i na którym osiadło brzegu

dla pożarów jest piękno i dramat
zatem prawdziwa to sztuka
estetyczna zaduma i spokój turpizmu
nowo otwarta ekspozycja u ekspresjonistów
dym musi się wstawiać do nieba a nigdy nie domy

zabronione są sekundom zbyt długie spacery
choć czas jest przednim długodystansowcem
i nie jeden maraton zakończył się erą

krajobrazy przyglądają się sobie
jednocześnie nie oglądając się
jeden za drugim

a śmierć idzie gdzie tylko ją oczy poniosą
i czy same nie zejdą jej z oczu
a gdy to ja uczynię
śmierć widzi ślepotę

pozostała nierozwiązana zagadka
czy piekłu marzy się niebo
a marzenia nie mogą mieć własnych dla siebie

ręce i nogi są pełne uwagi
odkąd nimi zostałem mistrzowsko związany
pełne drogi i szczytów mogą być przepaście
kiedy ciała i szczyty są pełne przepaści