Kraina Syjonu

[Maciej_Bacztub]

Dżabal – góra kuszenia.
Kto silny wolą, ten ją omija.
Kto mądry, ten się na nią nie wspina.
Z oddali patrzę na jej szczyt.
Odbywa się pogrzeb diabelskiej pychy.

Pycha jest – spadła z nieba.
Posiadła miasto z siedmioma wzgórzami.
Zalała wodą wszelkie ludy.
Biada, biada, biada...
Wyznawcom wieprzowych pereł i żółtych kamieni.
Co składają pokarm na ołtarzu cielca i
Piją wino za jego zdrowie.
Malują obrazy z jego podobizną,
Oddają mu pokłony i
Modlą się bałwochwalczą modlitwą.
Biada wam, biada...
Babilon upada i Ci którzy są naznaczeni.

Wielcy mędrcy, poszukiwacze Bożych skarbów,
Dawno nie widzianej Arki Przymierza.
Idźcie do krainy Syjonu.
Tam jasność i chwała Baranka,
Psalm zbawienia i kres wszelkiej pychy,
Lud Boży i kres odwiecznej podróży,
Tam dom i obiecana ziemia.