a jutro

[niejadalny]

wpadam w głąb oczodołów
zużytych wyschniętych
wiatrakiem kończyn błądząc
bezniebny huk dział
które będą i były
i są dudnym echem
do ilu mogę zliczyć
wypłowiałych ciał

żar ogniska zsikany
koniec łączy dzieło
z rozchełstanym początkiem
przedobiednych żądz
niech pobiegnę przed siebie
z balonikiem w ręku
elektrycznym wózeczkiem
ja starzec ja brzdąc

[Marlett]

Niejadalny , czy w tytule nie powinien być ''?''
Nie znamy jutra ,ale może przewidzieć co nieco.
Przytoczę dwuwiersz z ''Fausta'' który utkwił mi w pamięci;

Starość nie zmienia w dzieci, jak głosi przysłowie,
Nie, ona jeszcze dziećmi nas zastaje.

PozdrawiaM.

[Gość]

Starość nie radość a młodość nie wieczność. Tekst jest jednym z masy podobnych, nic ciekawego nie wnosi do repertuaru poezji. Poz.