Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Zawsze Ci źle. Mienisz się za odnowiciela, a jesteś do tyłu (i to za wszystkimi). Pozdrawiam


tobie jako neardentalowi zawsze jest źle gdy ktoś nie zachwyca się byle ciapą, która..........................tobie przelega do gardła, dlatego - co już wielokrotnie podkreślałem - nie dziwi stagnacja trollingu starego pierdoły pod tytułem wija...
Jak tu z Tobą dyskutować o wierszach, kiedy Ty nawet (jeśli nie przede wszystkim) w komentarzach jesteś wtórny (nawet do potęgi). Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Jest oświadczenie - informacja, a wiersz gdzie?
Ależ Wawrzynku, tych kilka słów więcej jest warte niż większość kiedykolwiek powstałych wierszy. Bo jeśli nawet to jest prowokacja, to jest to bardzo dobra prowokacja literacka (do zastanowienia się nad tym czym jest wiersz, czy/li/ poezja). A przynajmniej do twórczości literackiej nie należy podchodzić schematycznie, bo liczy się przekaz literacki (co jakie wrażenie wywołuje); a wcale on (ten przekaz) nie musi być w formie wiersza, o jakim uczyliśmy się i nauczyliśmy (raz na zawsze) w takiej czy innej szkole. Po prostu, miejmy (nie od parady) wyobraźnię. Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




podaj mi choć jeden przykład kiedy napisałem, że mam w ogóle ochotę z tobą dyskutować..........................że choć raz wykazałem sie wolą wchodzenia z tobą w polemikę "prowokując" wymianę słowa.........................co - znając z innego portalu - wiem, że jest z góry skazane na niepowodzenie z tytułu nieumiejętności przyznania przez ciebie racji - o konsensusie nie wspomnę...................poza tym ty, jako mistrzowski troll komentowania komentarzy i gustów.......................nie jesteś dla mnie obiektem do jakiejkolwiek dyskusji...


masz swoje kółko gospodyń wiejskich.........................to z nimi dyskutuj - świetnie się rozumiecie
Wszędzie popisujesz się tym samym; i nawet wystarczy mieć blade pojęcie o twórczości, żeby wiedzieć, że czymś nic nie wartym, a nawet szkodliwym. Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Taka bida z nędzą wyszła. Autorze!


Pozwolę sobie na wtrącenie w tym miejscu swoich trzech marnych groszy. Trzy dni...to nie bida...zobaczyłam te wspaniałe obrazy....:-)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Taka bida z nędzą wyszła. Autorze!
Wiersz, utwór, przekaz, można odbierać jak kto chce, ale czyż to nie jest zastanawiające, jeżeli ktoś to odbierze/odbiera po prostu tak, że całą historią małżeństwa jest trzy dni trwające wesele. I na co komu tu więcej słów. Widocznie, jaki odbiorca, taki wiersz. Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Jest oświadczenie - informacja, a wiersz gdzie?
Ależ Wawrzynku, tych kilka słów więcej jest warte niż większość kiedykolwiek powstałych wierszy. Bo jeśli nawet to jest prowokacja, to jest to bardzo dobra prowokacja literacka (do zastanowienia się nad tym czym jest wiersz, czy/li/ poezja). A przynajmniej do twórczości literackiej nie należy podchodzić schematycznie, bo liczy się przekaz literacki (co jakie wrażenie wywołuje); a wcale on (ten przekaz) nie musi być w formie wiersza, o jakim uczyliśmy się i nauczyliśmy (raz na zawsze) w takiej czy innej szkole. Po prostu, miejmy (nie od parady) wyobraźnię. Pozdrawiam to my tu oceniamy wiersze czy prowokacje??
Opublikowano

Szanowni Państwo,
minęły trzy dni, jak trzy dni wesela. Widzę, że bawiliście się całkiem nieźle, w każdym razie, chociaż niektórzy z Was.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Jak to się mówi: pierwsze katy za płoty.
Wielkie dzięki.
Pozdrawiam.


I koniec wesela 1:-)




Jest oświadczenie - informacja, a wiersz gdzie?
A jak Pani uważa?



Panie M.Krzywak, bardzo, ale to bardzo się na Panu zawiodłem.
Pozdrawiam.



Uwaga do przemyślenia.
Dzięki i również poz


Dziękuję Ewo. Rzeczywiście jest otwarta, ale raczej jednokierunkowo.



Taka bida z nędzą wyszła. Autorze!
Panie Andrzeju! Proszę mi tego wersu nie wyrywać z kontekstu!!!
Ale po weselu, to tak, ma Pan rację.



Pomiędzy wersami ;)

Dziękuję Wszystkim za czytanie, ze szczególnymi, tym razem, pomimo przepychanek, których nie lubię, wyrazami wdzięczności, Czytelnikowi podpisującemu się WiJa.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Piłaś siebie z jego ust jakby każde słowo było toastem. Był zachwycony – do pierwszego haustu. Potem już tylko pił. I pił. Nie rozróżniał roczników, nie czytał etykiet. Szukał ciężaru w ciele, nie w tym, co dojrzewało latami. A ty – dumna jak burgund w kryształowym kieliszku – stałaś się wodą w plastikowej szklance. Nie dlatego, że przestałaś błyszczeć. Lecz dlatego, że on patrzył tylko przez szkło.
    • @Annna2Bardzo dziękuję! Masz rację  - Człowiek poraniony w dzieciństwie, często nie może się odnaleźć w dorosłym życiu. 
    • Zacząłem od rekonesansu - począłem subtelnie zataczać wokół niej kręgi, przyglądając się jej z każdej strony, uważając, aby przypadkiem nie pokazać mojego zainteresowania. Uważałem wtedy naszą domniemaną bliskość za dosyć intymną, za delikatną i gotową do rozsypania się w drobne kawałki pod nieuważnymi, obcymi dłońmi, ponaglającymi ruchami nie cierpiącymi subtelności. Dopiero potem skojarzyłem te spacery z orbitowaniem, choć byłem raczej księżycem (a ona nie była słońcem!), bowiem o ile pozwalała mi na to okazja, moją twarz cały czas kierowałem ku niej, starając się łapać wszystkie refleksy, które mogły mi rzucać poroztrzaskiwane szyby, czy fragmenty gołej blachy. Nie zliczyłbym ile takich okrążeń zdołałem wykonać przed powrotem do domu, lecz pewny byłem wszystkich uzyskanych informacji - całkowicie pustej framugi po oknie na parterze, idealnego miejsca na wtargnięcie do środka, otoczonego z trzech stron samą fabryką, tworzącą w tym miejscu odrobinę prywatności, z dala od pustych przechodniów jak i wścibskich oczu lokatorów przyległych do niej bloków. Następny tydzień spędziłem na wyczekiwaniu - w drodze do szkoły nadal ją mijałem, tym razem bez tak wcześniej nierozłącznego ze mną wstydu, obnażyłem się już przed nią, byłem już w pełni winny dokonanej myślozbrodni, która już w sobotę miała stać się czynem. Siedząc w ławce starałem się zadowolić rudymi włosami koleżanki siedzącej dwa rzędy przede mną, nawet starałem się docenić jej urodę, to jak słońce wpadało jej we włosy, lecz zacząłem brzydzić się tym, jak starałem się zastąpić nasze uczucie takim substytutem, brzydziłem się moją młodzieńczą naiwnością, myślą, że będę mógł doznać tej samej przyjemności w ramionach byle dziewczyny, że próbuję sprowadzić namiętność bliskiego kontaktu z istotą tak skomplikowaną jak ona do czystej sensacji dotyku.
    • @Lidia Maria Concertina Jak zawsze z przyjemnością przeczytałam i się zamyśliłam. . Pozdrawiam:)
    • @Bożena De-Tre Niech Ci się Poetko wiedzie jak najlepiej :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...