Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

****


Rekomendowane odpowiedzi

Tam ziemia krwią polską obficie zroszona,
Tam wileńskich sosen bogata zasłona.
Tam gwiazdy w bezładzie rzucone na niebie
Pośród chmur, księżyca migocą do siebie...

Tam duma nasza i rysy przeszłości,
Tam też zułowski dąb rośnie wolności.
Tam z Ostrej Bramy Pani błogosławi
Każdego turystę, co się u niej zjawi.

Zostało tam serce, zostały wspomnienia
Czas płynie tak szybko i wszystko odmienia
Niezmienne jest serce - nie kocha od nowa

Choć los o bagaż doświadczeń mnie wtedy wzbogacił
Wspominając tylko Mickiewicza słowa
Ten tylko się dowie, kto Cię, Litwo, stracił...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...