Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

często bywa niekompletnie kompletna
niby jest wprawny łuk
lecz pustką świeci
kołczan

toteż strzelanie z łuku bez promienia
może zawał drzewca spowodować

choć rzadko to jednak występuje taka
skompletowana od a do zet

ma wszystko

prężną cięciwę
rozpięte łukowato ramiona
i rączą strzałę zakończoną ostro
srebrnym grotem

raz wystrzelona z gardła
nie cofnie się przed niczym

na ukos przecina mleczną drogę
spijając prądy Pacyfiku

by z ogromną siłą
swój rozżarzony język wbić
w sam środek tarczy

wpisanej w trójkąt
zenitu


Opublikowano

Słowa bolą , ludzie mówią , że bardziej niz cokolwiek, ale boli niemoc w obliczu smierci bliskiej osoby , boli nas samych fizyczne cierpienie,,,trzeba widodocznie doswiadczyc wszystkiego , aby odnieść sie do powyżej wymienionych!
Serdecznie !
Hania
+

Opublikowano

"często bywa niekompletnie kompletna"

i dalej masło maślane z herbacianą polewką w tle...
Na szczęście dzisiaj idę posłuchać i pooglądać prawdziwych artystów i posłuchać prawdziwej poezji. Jaka to miła odmiana :)))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



"gdzie takie dziewczyny"

niewiele mówi
proszę precyzyjniej -
wyjaśnię zaskakujące
pytanie:)



No jak to?
Zwykle trafia się na taką
że szkoda mrugać
(jak mówi moja babcia)
i choć łuk sprawny
to strzelając tak bez radości
można dostać uwiądu
Ale czasem zdarza się taka
że ho ho ho
jak mówisz " ma wszystko"
a zwłaszcza języczek
raz wystrzelony z gardła
nie cofnie się przed niczym
"przecina mleczną drogę
spijając prądy Pacyfiku"
- no tu to zaświńtuszyłaś
ale ogólnie ekstra

tylko dzie są takie dziewczyny??:(:(:(















Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Jak na mnie to prawie jak poemat.    Trzeba mierzyć wysoko. Kto nie ryzykuje, ten nie pije szapomonu.     
    • @violetta Tak było u mojej babci. Szkoda, że nie ma już dziś takich pieców, ani pieczonych na nich gruszek i śliwek.
    • Można powiedzieć że Najłatwiej to siąść i płakać Chyba tylko dzieci Mają w sobie [jakąś] beztroskę Łatwo nam się użalać Czyż nie Nad tym co złego zrobiliśmy Lub z kim nie wzięliśmy ślubu Jednak przysłowie mówi coś zgoła innego Żyjemy zmarnowaną szansą Jakoś łatwiej mi docenić To co mogłem mieć (przestałem dziękować za to co mam)  Raz podjętej decyzji Nie cofnę tak łatwo Najtrudniejsze jest to Że chcę być gdzie Jestem podczas gdy Otacza mnie morze Możliwości Absurdem byłoby wycofać się Co się stało to się nie odstanie Czy jakoś tak Nie chcę płakać za przyszłością która nie nadeszła (nigdy nie miała)  A jednak trudno mi za nią nie wzdychać Jak za przeszłością Co dawno odeszła A mądrość mówi Że ortodoksja wierność polega na napięciu między dwoma herezjami
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Jest wiele przyczyn, nie trzeba zapominać o tym, że ilość spermy i liczba plemników, w tym tych najszybszych, które zapładniają, zmniejsza się lawinowo z pokolenia na pokolenie. Dawniej niepłodność była przeważnie "po stronie" kobiet, obecnie mężczyzn. Jest wiele przyczyn, ale to nie miejsce na dyskusje o tym. 
    • A piękno to leży przed nami i kusi stół z ostrygami ośmiornic wypustki i mule skąpane w szampańskim akwenie aż sos taki słodki po piersiach popłynie. W szaleńczej ekstazie turlać się chcemy z ust zasysania przez zęby chłoniemy odurzam się winą i w winie się kąpię w porannych promieniach po stole pobłądzę. W chmurnym obłoku do bólu dojdziemy w tajemnych oparach w amoku płoniemy tak płynnie tak słodko i głębiej i mocniej i cisnąć językiem twe trzewia przewrotnie. Odkrywam niebiosa i widok twój chłonę zagłębiam w uczuciu i w skurczu tym płonę tak czystym anielskim a w środku rozkwitłym jak diabłów głaskanie po ciałach aktywnych. I rwać łańcuch z szyi i ciało mu oddać by żądza przybrała zbawienny kres rozkosz i postać na koniec anielską zobaczyć co mnie . . . . . . . . . . . . . lewatywą przywróci do pracy.        
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...