Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

brzęk butelek między dziwkami
zagrał ostatni akord

wyszedł z pustego portfela
w przestrzeń rozchwianą iluzją

drzewa przekrwione w oczach
mgła świadomości bluzga
odorem przekleństw dna rynsztoku

powietrze bez pochwytu
wizję kaleczą kamienie
szare domy ocierają

kolejny akt spektaklu
teatru cienia ciemności

aktor w alkoholowej malignie









Copyright by Ewa Krzywka
2012
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



"Gryzł mnie, lecz tylko w pięty,
Bo jako krytyk był niewyrośnięty,
A ja się bałem noga moją ruszyć,
By go jak muszli ślimaka nie skruszyć."
(Jan Sztaudynger)
Opublikowano

Pani ,,wprawna poetko" nic faktu nie zmieni, że poczytała sobie teksty innego autora i wypisuje jego stylem. Nawet kilka wesów zerżniętych jest z tekstów tamtego autora( poczytałem sobie i widzę) to raczej nie przynosi żadnej satysfakcji...wszelka krytyka dozwolona zgodnie z regulaminem poezja org. Jak się pani nie podobają krytyczne komentarze może pani zaprzestać pisania, co byłoby z korzyścią dla tego działu. Pozdrawiam

Opublikowano

o heniu! gdzie jesteś?!
patrzysz i nie grzmisz!
pod jakim nickiem się ukrywasz?
tęsknią do ciebie wiersze piszą
za tobą pustka
przed tobą nuda
wracaj
ukaż nam swoją
twarz zapitą
a może
ukończyłeś już
wyższy kurs języków wymarłych
i jak martwy z grobu nie powstaniesz
jednak inkarnujesz lub reinkarnujesz
albo ciągle jesteś z nami
bóg kilku lub
kilkunastu
wielu imion
bezimienny



Niezła stylizacja, tylko trochę za mało ścierwa :), jednak Autorki nie posądzam, o to żeby była kolejnym wcieleniem HB.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dokładnie. Coś swojego please...
Ależ proszszsz.......
http://www.poezja.org/wiersz,2,135573.html
Ale to prośba do autorki "MODERATORA SPEKTAKLU" ;)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dokładnie. Coś swojego please...
Ależ proszszsz.......
http://www.poezja.org/wiersz,2,135573.html
Ale to prośba do autorki "MODERATORA SPEKTAKLU" ;)


Ależ proszę....
http://www.poezja.org/wiersz,2,135599.html
Opublikowano

Sugeruję, abyś popracowała nad własnym stylem, nad formą i...przede wszystkim - treścią.

Do tej pory czytam z niesmakiem jakieś farfocle a'la poezja. Bez fantazji, pomysłu.
I chociażby odrobiny zdolności.

Pozdrawiam życząc weny - E.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Na pierwszy rzut oka ma to być coś sonetopodobnego. Ale popłynęłaś po tym jeziorze... w szuwary, Środki artystyczne zostały dobrze dobrane. obrazy są plastyczne, żyjące, z łatwością poddają się wizualizacji. Tymczasem forma sprawia wrażenie bardzo nieudolnie skleconego pancerza, w którym wiersz się dusi i dogorywa, a to przez nienaturalne inwersje, a to przez brak rytmu, a to przez pokracznie poprzekręcaną gramatykę. W ten sposób od razu pokazujesz czytelnikowi wszystkie słabe miejsca, gdzie nie umiałaś sobie do końca poradzić z językowym budulcem. Niech będzie to zwykły, wolny wiersz, który uwolnisz z tego stylistycznego żelastwa, a jeśli koniecznie upierasz się przy sonetach, to trzeba więcej treningu, bo tu już 'intuicyjnie' się nie da.
    • Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Porażająco głęboka refleksja na tle nieistotnej reszty.   Ale dam lajka, bo moc tej cząstki rekompensuje wszystko inne.
    • Przypomniał mi się Ebenezer Scrooge, a raczej wizja jego przyszłości przedstawiona podczas spotkania z trzecim duchem. Z tą różnicą, że wiersz na rozdrożu patrzy raczej w tę ciemną opcję. Samobójstwo? 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...