Koperkiada

[Jacek_P.]

(czyli purenonsensowy wierszyk o naci i koperku)



Koperek - mizerak przywiędłej postaci
Przez płot w koperczaki uderzał do naci.
Lubieżnie nać iskał, nać ągał, nać inał
Zawzięcie, z przejęciem, nie bacząc na finał.
Na jeża wymierzał od nogi jej proste,
Aż z naci połaci odleciał wyrostek,
Przeleciał pole ciał za lotnie, a potem
Milutko, cichutko legł w glebie pod płotem.
Przy płocie trzy płocie pławiły się w błocie,
By chucie mamucie przejawiać w przelocie.
Wyrostka odrostki dla płoci to gratka,
Otacza smarkacza więc żwawa gromadka.
Koperek pozbierał się i rozochocił,
Od naci odcina się tuląc do płoci.
Obraza to wielka i odtąd zła nać
Sarka na koperka i nie chce go znać.