Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

są zielone jak wody oceanu
albo błękitem imitujące przestworza
albo czarne osadzone w mroczny heban

ale są unikatowe niepowtarzalne
jedyne takie złote całe
w królewskiej koronie

wszystko w nich widać jak na dłoni

bezkresne promienne plaże
rybki tkające szmaragdowe fale
nawet ogniki świetliste
figlarnie mrugające niczym
światełka latarni

zatapiam się w nich do cna

by wyłowić szczęście
wtopione w dwie bryłki
nieoszlifowanego
jantaru

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Haniu dzięki za serdeczne słowa:)

nie wiem czy pamiętasz
ale to ty byłaś inspiracją
do napisania tego wiersza

pozdrawiam:)

Wiem domyśliłam się,,,!
A to cieszy i to bardzo!
Serdecznie!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



no, myślę tak:
są bursztynowe fale
to i jest nadzieja że wyłowię
to czego szukam - bryłki
jantaru, nic innego:)

lecz jeśli ma to być problem
zmienię bursztyn na lubiany
przeze mnie - szmaragd -
dla Ciebie:)

przyjemnie że czytasz moje wiersze

za wszystko dzięki i pozdrawiam ciepło:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



no, myślę tak:
są bursztynowe fale
to i jest nadzieja że wyłowię
to czego szukam - bryłki
jantaru, nic innego:)

lecz jeśli ma to być problem
zmienię bursztyn na lubiany
przeze mnie - szmaragd -
dla Ciebie:)

przyjemnie że czytasz moje wiersze

za wszystko dzięki i pozdrawiam ciepło:)

Dzięki za te szmaragdy
Kredens

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



omatko...................... :)

klubik Myszki Miki!:)

:)))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))

jak to świetnie brzmi -
dziękuję
miło mi!
:)

proszę dołączyć do nas
będzie git! :)


Ok, tylko zawołajcie Cośka, żeby wam jakiś wiersz wyczarował, bo na razie nie za bardzo wam to wychodzi.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



omatko...................... :)

klubik Myszki Miki!:)

:)))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))

jak to świetnie brzmi -
dziękuję
miło mi!
:)

proszę dołączyć do nas
będzie git! :)


Ok, tylko zawołajcie Cośka, żeby wam jakiś wiersz wyczarował, bo na razie nie za bardzo wam to wychodzi.

nikogo nie namawiam
by czytał i komentował
moje teksty - wolny wybór:)

jeśli Pan ma ochotę
to proszę o wypowiedź
ale na temat wiersza:)




Opublikowano

Witam:)
Jako wierny fan nie mogłem nie "przybyć".
Najpierw o tytule : okropny ,żadnej niespodzianki , mowa przecież o oczach ,aż do końca utworu.
Dalej :
cały zestaw dodatków do wywalenia : są albo albo ale są nawet moje.

Potem :
już nieco "odchwaszczone" więc można by powyrzucać wszystkie lub przynajmniej trzy "jak" konstruując wersy np:

zielone wodami oceanu
błękitne w podniebnym przestworzu

Strofka z "szmaragdowymi falami" bardzo ładna ,baśniowa ,urokliwa ,również zatopiłem się w niej "do cna":)

W poincie trochę za dużo lukru.

Rzeczowo i bez żadnych uszczypliwości .Co pani Alina na to ?

A wracając do wątku nauczycielskiego podjętego przy poprzednim spotkaniu - Alina - było pani od "polska" -tej srogiej pani:)
pozdr

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



dziękuję za komentarz -
wymagał pracy
jest dłuższy niż mój wiersz

rozważyłam wszystko
co myślę może zobrazują poniższe słowa:

"to co jest już było
a to co ma być kiedyś już jest(...)

a wszystko to marność i pogoń za wiatrem
z niczego nie ma pożytku pod słońcem"

więc o co tu koty drzeć?
wiersz jak wiersz podoba się bądź nie

z uśmiechem pozdrawiam:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



dziękuję za komentarz -
wymagał pracy
jest dłuższy niż mój wiersz

rozważyłam wszystko
co myślę może zobrazują poniższe słowa:

"to co jest już było
a to co ma być kiedyś już jest(...)

a wszystko to marność i pogoń za wiatrem
z niczego nie ma pożytku pod słońcem"

więc o co tu koty drzeć?
wiersz jak wiersz podoba się bądź nie

z uśmiechem pozdrawiam:)

Jeśli "wszystko to marność i pogoń za wiatrem" mogę oczywiście wykasować swój komentarz ,bo w ten sposób sugeruje pani ,że i tak nie ma on sensu.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Jak na mnie to prawie jak poemat.    Trzeba mierzyć wysoko. Kto nie ryzykuje, ten nie pije szapomonu.     
    • @violetta Tak było u mojej babci. Szkoda, że nie ma już dziś takich pieców, ani pieczonych na nich gruszek i śliwek.
    • Można powiedzieć że Najłatwiej to siąść i płakać Chyba tylko dzieci Mają w sobie [jakąś] beztroskę Łatwo nam się użalać Czyż nie Nad tym co złego zrobiliśmy Lub z kim nie wzięliśmy ślubu Jednak przysłowie mówi coś zgoła innego Żyjemy zmarnowaną szansą Jakoś łatwiej mi docenić To co mogłem mieć (przestałem dziękować za to co mam)  Raz podjętej decyzji Nie cofnę tak łatwo Najtrudniejsze jest to Że chcę być gdzie Jestem podczas gdy Otacza mnie morze Możliwości Absurdem byłoby wycofać się Co się stało to się nie odstanie Czy jakoś tak Nie chcę płakać za przyszłością która nie nadeszła (nigdy nie miała)  A jednak trudno mi za nią nie wzdychać Jak za przeszłością Co dawno odeszła A mądrość mówi Że ortodoksja wierność polega na napięciu między dwoma herezjami
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Jest wiele przyczyn, nie trzeba zapominać o tym, że ilość spermy i liczba plemników, w tym tych najszybszych, które zapładniają, zmniejsza się lawinowo z pokolenia na pokolenie. Dawniej niepłodność była przeważnie "po stronie" kobiet, obecnie mężczyzn. Jest wiele przyczyn, ale to nie miejsce na dyskusje o tym. 
    • A piękno to leży przed nami i kusi stół z ostrygami ośmiornic wypustki i mule skąpane w szampańskim akwenie aż sos taki słodki po piersiach popłynie. W szaleńczej ekstazie turlać się chcemy z ust zasysania przez zęby chłoniemy odurzam się winą i w winie się kąpię w porannych promieniach po stole pobłądzę. W chmurnym obłoku do bólu dojdziemy w tajemnych oparach w amoku płoniemy tak płynnie tak słodko i głębiej i mocniej i cisnąć językiem twe trzewia przewrotnie. Odkrywam niebiosa i widok twój chłonę zagłębiam w uczuciu i w skurczu tym płonę tak czystym anielskim a w środku rozkwitłym jak diabłów głaskanie po ciałach aktywnych. I rwać łańcuch z szyi i ciało mu oddać by żądza przybrała zbawienny kres rozkosz i postać na koniec anielską zobaczyć co mnie . . . . . . . . . . . . . lewatywą przywróci do pracy.        
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...