haiku

[guzik]

na kartce kropki
tusz się wycierpiał ciebie
zostałem plamką

[M.Senecki]

To nie haiku!

[guzik]

taa,poprawiłem na 5-7-5

[M.Senecki]

Przykro mi ale to dalej nie jest haiku mimo , że układ sylab się zgadza.Haiku składa się z dwóch zasadniczych elementów: opisu oglądanego fragmentu przyrody (nie więcej niż trzy obrazy) oraz komentarza autorskiego, związanego z tym fragmentem. Podstawowy błąd, popełniany przez początkujących adeptów haiku polega na tym, że już do opisu obrazów wprowadzają swój autorski komentarz, który często nie ma nic wspólnego z obiektywizmem (np.”mrugające słońce”). Tymczasem refleksja autorska, chociaż wypływa z obrazów, jest w stosunku do nich czymś zewnętrznym.
Mówiąc inaczej: jak najmniej poetyckich sztuczek (szczególnie antropomorfizmów, personalizmów i metafor) i jak najwięcej prawdy w opisie natury, oraz jak najwięcej poezji i zaskoczenia w autorskiej refleksji.
Z punktu widzenia kolejności zapisu opis obrazów może być oddzielony od komentarza (np.dwa pierwsze wersy – obrazy, trzeci – komentarz) lub też komentarz może się z obrazami przeplatać.
Pamiętaj, że haiku to nie haiku-image ani trójwersowa forma o dowolnej metryce. Nie istnieje haiku bez satori , bez wewnętrznego oświecenia, bez „kontemplacji”. O reszcie, idąc za radą Wittgensteina trzeba zamilczeć.

[guzik]

dzięki

[Bleblin]

guzik z haiku, guziku; za dużo przenośni, metafory i próby robienia z haiku prześwietnego wiersza. Co do komentarzy, to komentarz nie oznacza własnych opinii w formie:"ja myślę". Nie pisz o swoich odczuciach "kawa na ławę". To nie metoda na haiku. Tu oceniasz spojrzeniem, widzeniem, zauważeniem tego czy owego. Im prościej, tym lepiej.

[Bleblin]

do M. Seneckiego:Z większością się zgadzam, choć Wittgenstein to też punkt widzenia. Trzeba ostrożnie. Z wyczuciem. Krytycznie.