Przewieszanie światła

[Bronisław Jaśmin]

Masz włosy po wilkach i śniegu, wybij pieczęć na gwiazdach - fioletowe wargi,
a powieki napełniaj wylewanym światłem - zbierz i wypij światło,
by zanosić z powrotem na rozpanoszony Księżyc, spustoszone gwiazdy.

Rzeki długo się nie męczą, zbyt trudno jest zmęczyć
pracujące miasteczka z rozpędzonym tłumem.
Nie zaprzepaść języka, nie szczerb, nie wykruszaj na powietrzu i świetle,
i nie wyszczerb na zbiegłych, galopujących wichrach.

Czas jest niewykadrowanym miejscem bądź rozstępem,
śnieg się przewróci i padnie z wysiłku na ziemi,
więc w śnieg przystąpimy.
Pod wodą mamy szansę zostać nieśmiertelni.