Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zielenią swoich oczu
innego brązu szukała
szczupłością palców
spojrzeniem palącym policzki
gasiła resztki płomieni

Jak misę glinianą
na tysiąc kawałków rozbitą
składała dłonie w pokorze
rzeźbiąc kawałki istnienia

tylko porcelanowy kogut
ze smutkiem zaglądał
w zieloność jej oczu
krzyknęła
przestań
oślepniesz

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...