Tamten Krzyż.

[lucjan1949 bieniecki]

Tamten Krzyż.

Z Tobą dżwigałem tamten Krzyż,
Wygniatał mi ramiona.
Raził kantami nagą skroń,
Wbijała w nią korona.

Stosem płonęło ludzkie zło.
Trawiło żywcem ducha.
Szatan na swoją nutę grał.
A lud posłusznie słuchał.

Upadam raz-upadam trzy,
Podżwignąć nie ma komu.
Czy się w najgorszych wizjach śni,
Nie dość blużnierskich gromów?

Drogą Golgoty nieszczęść sto.
Upada to podnosi.
Takie biedniutkie słabe szło,
Nie płacze -i nie prosi.

A krzywda z boku ludzka łka,
Skąd we mnie ta obłuda?
Skąd w mej naturze tyle zła,
Pomiesza w Bożych cudach.

I zło zawisło w krzyżach trzech,
Jedyne nie uklękło.
Na środku wisiał Wielki Grzech,
A z prawej-przebacz jękło.

Józef Bieniecki

[WiJa]

Ma wielką i konieczną, a nawet niezbędną wartość. Dla każdego, chociaż niektórzy jeszcze o tym nie wiedzą. Ale tak to jest z ludzkimi potrzebami. Pozdrawiam