Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

rankiem


Rekomendowane odpowiedzi

ptaki budzą porę zachwycając
swoim barwnym śpiewem ulatują
a to chowają się w kwiecistych
chmurach aż chce się żyć

płatki jabłoni opromieniają drogę
łza zakręci się w oku zbliżając ku
zachodowi słońca które jeszcze
w południe kreśliło poprzez konary

subtelne rzeźby z cieni na chodniku
starszy pan oddalił się tunelem liści
gdzie odpocząć chciał spacerując
pośród niepowtarzalnej chwili

(...)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Tak...Piękne, nie mogę się nazachwycać! J.(: Dziękuję Kaliope X.
za piękny rozkwit Twój.


Judyt, to ja dziękuję! Twój wiersz rozkwita... ja tylko pomalutku podnoszę piękne płatki, które wiatr strąca i dla mnie... Pozdrawiam ciepło!

P.S. Dalszy ciąg znów żyje we mnie obrazami, ale - nie, to Twój ranek :)) Cudny!
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Tak...Piękne, nie mogę się nazachwycać! J.(: Dziękuję Kaliope X.
za piękny rozkwit Twój.


Judyt, to ja dziękuję! Twój wiersz rozkwita... ja tylko pomalutku podnoszę piękne płatki, które wiatr strąca i dla mnie... Pozdrawiam ciepło!

P.S. Dalszy ciąg znów żyje we mnie obrazami, ale - nie, to Twój ranek :)) Cudny!

Najbardziej utkwiły mi te rzeźby z cieni na chodniku i blask.
To bardzo mi miło, że jesteś pod wierszykiem.Cieplutko a jakże J.
(chociaż podobno ma być burza i deszcze niedługo, ciepło)

A te płatki..niech się strącają jeśli owocnie!
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...