Wiekuistość

[Bronisław Jaśmin]

Ach, w moim dzikim sercu bezdomnie
nocuje wiekuistość.

Maria Rainer Rilke



czas teraźniejszy znajduje we mnie noclegownie
a aktualność jest miejscem gdzie rodzą się lustra
w wodzie jeszcze odbija mi się twarz Adama
który teraz próbuje zepsute kobiety

to co nazwę wiecznością zawiśnie za liście
które nigdy nie wskażą prawidłowej drogi
wieczność zacznie gdzieś krążyć na mojej posesji

wyjście dokądś jest nagłym zjawiskiem rozpadu
nawet rozkład w tej chwili pewnie by się przydał
bo wyjść i wejść to zostawić swe imię za drzwiami

wiekuistość krążąca na mojej posesji
tak na prawdę stabilność ma z wejścia i wyjścia
gdy wyjdę lub wejdę straci swój grunt pod nogami