wrzeciono

[doriana jacobson]

słyszała jego wyznania miłości
oznaczył ją swoimi sińcami
przyjmowała prezenty
karmił kopniakami
przeżuwał każde słowo
plwając i hołdując
tej paranoicznej miłości
myślała cierpi
zbyt wiele
w nim kruchości
sprzątała po krzyku
każdy kąt dobrobytu
który był jak
kolejne wypłaty
modliła za niego
nie płakała już dawno
bo umarła za jego
uczucia
na dobre i złe
zbyt mała
nieważna drobina
wszechświata

doriana jacobson

[maria_bard]

wyznania oznaczał sińcami
...
tak zaczęłam, żeby dalej poprowadzić sens i czytelność tekstu.

Nie potrafię. To straszliwa siekanina, niezborna, choć wiadomo, że chodzi o jakieś bzdetne

nieszczęście na własne życzenie. Wszechświat w końcówce dopełnił moją rezygnację. E.

[innocenty_prędki]

można się z tym zgadzać lub nie,
ale uczucia i rozterki bohaterki wiersza
autorka wyraziła sugestywnie, wiarygodnie i w miarę przejrzyście,
czasami nawet dwuznacznie;

za co należy się plus+)

pozdrawiam :)

[Nata_Kruk]

Mocne wyznanie bohaterki wiersza. Maria Bard Proponuje dobry pocztąek, nieźle też pasowałoby
słowo.. naznacza.. Koniecznie bez.. swoimi.
Nie zaszkodziłoby, wg mnie, oddzielić wątki i nieco dopracować, przebudować niektóre wersy.
Fajna jest ta mała, nieważna drobina w zakończeniu.
Pozdrawiam... :)