Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

tulipany tulą się do siebie
hiacynty skromne czarują
fiołki w gromadce szepczą
żonkile z wysoka patrzą
na rabatkę złotym okiem

wiosenna kompania
kolorów i zapachów
cieszy stęsknione oczy
pozimowej pustce

rozbawione myśli
uroczym widokiem

posyłam je Wam
bukietem związanym
promieniami słońca
Opublikowano

Dziękuję za ten słowny bukiet, którego każdemu starczy. :)

Tuli panny do siebie
kto tulipany daje
- żartów sobie nie robię -
miłośnie tak zagaję.

Panna łasa na kwiaty,
które jej miły daje
gdyż wonne ich miazmaty
wzmagają uczuć gaje.

Wtedy uczuć ozdobą
pamiątką spotkań miłych
- Pan zaś musi być sobą
i nie mieć żądzy zgniłych.

Na lata wtedy starczą
raz dane tak miłośnie
i nawet porą starczą
zwrócą myśli ku wiośnie.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Witaj Aniu - bardzo ucieszył mnie , starego znawce kwiatów twój
uroczy wiersz.
Miło i ciepło poczułem czytając ten piękny bukiecik.
Dawno u ciebie mnie nie było - ale gdy już jestem - to się uśmiecham
i to prawdziwie szczerze .
pozd. i życzę miłych snów

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


A jakże Droga Krysiu nie dziękować za tak miłe odwiedziny!
Czytając Twój post zaszkliły mi się ....!
Weszłaś do mojego domu zapachem wiosny i radością życia!
To ja cieszę się że mogę być z Wami!
Uściskuję!
Ania
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Wtulone tulipany,
rozszepatane fiołki.?

Ociepl troszeckę ten ciepły wiersz. Jak zwykle.
Bukiet wziąłem. Przetykany słońcem.


Dziękuje Pomyłku za czytanie!
tulipany tulą-użyłam tu pewnego rodzaju anafory , aby wers wpadał w"ucho",a tuż za biurkiem mam okrągłą gromadkę fiołków o prześlicznym biskupim kolorze.
A co do bukietu bardzo proszę!
I bardzo pozdrawiam!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Witaj Judytko!
Wszystkim nam potrzeba po zimie świeżości , kolorów i optymizmu !
Uściskuję!
Ania

Uściskuję również ciepło Aniu, powstał dzięki Tobie wiersz(jest w warsztacie). Serdecznie pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Witaj Judytko!
Wszystkim nam potrzeba po zimie świeżości , kolorów i optymizmu !
Uściskuję!
Ania

Uściskuję również ciepło Aniu, powstał dzięki Tobie wiersz(jest w warsztacie). Serdecznie pozdrawiam.

Judytko dziękuje !
Wiersz piękny!
Bardzo ,bardzo mi miło!
Serdeczności!
Ania

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2   A co robi Ameryka - najbardziej ludobójczym i zbrodniczym - współczesnym krajem jest właśnie Ameryka, a na drugim miejscu - Izrael, zresztą: Ameryka z porównaniu z Rosją i Polską jest po prostu noworodkiem, poza tym: niepodległość państwową straciliśmy na własne życzenie jako wasal Watykanu i straciliśmy tylko na dekadę - mieliśmy przecież autonomiczne Księstwo Warszawskie i Królestwo Polskie, naprawdę trzeba mieć bardzo wysoki poziom inteligencji, aby być odpornym na jakąkolwiek propagandę.   Łukasz Jasiński 
    • Stary kozioł z Pola, pewną owcę, postanowił wywieść na manowce. Owca beczy; takie rzeczy... Gdy obyczaj, typ, gatunek obce.  
    • Boskie litery Ach, gdybym miał litery Boga, czy powtórzyłbym za Nim, zło i dobro stwarzając? Co zostawiłbym, co zabrał – inaczej zamordował, tłumacząc puste łuski, zło złem zwalczając   Zostawiłbym słońce, którego wiatr rusza liście, prowadząc do Arkadii, nie iluzji Piękna i głosy słowików przy jeziornym zachodzie, zapach traw i bzów, a nie miraż Szczęścia   i pustynny piasek, który mruży oczy, wiosenne krople, co myją ramiona, świeżość cirrusów wymalowanych tęczą, piwniczny nektar, by oddech miała głowa   Zostawiłbym zapach po zgaszonej świecy, całą mowę ptaków, wyznania Augustyna, każdy schyłek dnia przy bezchmurnym niebie, który utracony Raj przypomina Irlandzkie pastwiska i dolomity Iraku, wicher rzeźbiący na plażach Australii, smak truskawek oraz skrzyp dębu, który robactwo zmieniło w szafę wspomnień   i zapach łubinu wraz z procesją chabrów, dziuplę uszatki, gawrę pełną pszczół, nagość z Edenu, pokorę Jeremiasza, mrowiska zbudowane na mchu pustych dróg   Zostawiłbym horyzont oraz stare pieśni nucone przez zwierzęta, by pocieszyć się przed walką i gorące źródła przy ożywczym samumie i gwiazdy, które niegdyś były naszym startem, gumigutę, oliwin, indygo, amarant i cyjan, oceanów całą gęstość barw, bańki z gejzerów i wędrujące głazy, obłoki perłowe i żadnych ludzkich krat   Czy zostawiłbym zwierzę najbardziej agresywne, bezinteresownie złe, jakby interes był wymówką? Czy zostawiłbym ciebie? – to pytanie retoryczne Ulgę poczuła rzeka, kołysząc pustą łódką.
    • @Annna2 "Gdy ludzie u władzy dopuszczają się straszliwej zbrodni, już nawet nie udają, że chcą ją ukryć jakąś inscenizacją (albo reinterpretacją), która ukaże ją jako czyn szlachetny. W Gazie i na Zachodnim Brzegu, w Ukrainie i tak dalej zbrodnię chełpliwie prezentuje się jako to, czym ona jest w rzeczywistości. Media słusznie nazwały dewastację Gazy pierwszym ludobójstwem nadawanym na żywo. Hasło „sprawiedliwość, żeby zostać wymierzona, musi być widziana” zostaje odwrócone: zło, żeby być czynione, musi być widziane właśnie jako czyste zło, nieukrywane za uczciwą sprawą." Autor: Slavoj Žižek, Lekcja Trockiego na czasy transmitowanego ludobójstwa.
    • @MIROSŁAW C. króciutkie i cieszy:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...