Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

pośród starych melodii
twe marzenia wracają
i przynoszą wspomnienia
z twej młodości kochany

te wędrówki we dwoje
pośród drzew co śpiewały
nocą w blasku księżyca
lub beztrosko z gwiazdami

dzisiaj składam od nowa
zapis nut w pięciolinii
i twój obraz w nich chowam
by muzyką mnie wołał

  • 2 tygodnie później...
Opublikowano

Piękny wiersz o tej "kolekcji starych płyt", którą każde z nas chowa w przedsionkach swojego serca.
Może jednak lepiej by było jednak zakończyć wiersz - rymem?
np;

dzisiaj składam od nowa
zapis nut w pięciolinii
i twój obraz w nich chowam
by nie skradli go inni

Tak tylko marudzę - ale wiersz oczywiście na plusik:)

Pozdrawiam - Marek

  • 1 miesiąc temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • W październikowy dzień z samego rana obudziłam się jakaś niewyspana i choć był to piątek ale nie trzynastego zapamiętam go jako pechowego.   Do pracy szybko się wybrałam nic złego nie przeczuwałam, dzień ciągnął  się niesłychanie, ktoś przygotował drugie śniadanie.   Wszyscy w zgodzie pracowali, przyjaźnie się do siebie uśmiechali, aż wybuchła awantura wielka, o dziecinne, dresowe porcięta.   Kielich goryczy od dawna napełniany, został dziś  zupełnie przelany, niepotrzebnych słów padło wiele, pokłócili się dobrzy przyjaciele.   Jak to w gniewie przeważnie bywa język za zębami się  nie skrywa, wzburzenie i złość spowodowały, iż wulgarne słowa padały.   I chodź między nimi  różnica wieku była, co która mówi się nie zastanawiała, długo by jeszcze ta kłótnia trwała, gdyby się jedna z nich nie opamiętała.   Od tego feralnego dnia minęło dni już  kilka, obie mijają się bokiem patrząc na siebie z "wilka'.   A tak mało przecież do zgody trzeba wystarczy promyk słońca, lazur nieba, wystarczyłoby gdyby któraś odwagę miała magiczne słowo przepraszam wypowiedziała.   Do pracy, z przyjemnością by się chodziło, na duszy lżej by było, godziny pracy szybciej by mijały, a świat byłby różowy cały.                             K.W.            
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Właśnie tak też postrzega dzisiejsza psychologia. :) Bardzo dziękuję! 
    • @lena2_Bardzo dziękuję! To przemiłe słowa. :) 
    • @Leszczym Zabawna pizzoopowiastka. Pozdrawiam. 
    • @violetta a dziękuję bardzo :) Trochę się nakombinowałam przy tym. @huzarc dziękuję za tak piękny i dogłębny komentarz :) fajnie móc takie przeczytać i spojrzeć tym spojrzeniem raz jeszcze. @Migrena nie przekombinowalam? :) A wiesz, że w każdym cudzie jest nawiązanie do jednego ze starożytnych cudów? Oprócz siódmego.  Nawiązania takie moje, więc pewnie dla innych ledwo zauważalne, ale może Ty :)   Uwielbiam Twoje komentarze i bardzo mnie cieszy, że Tobie się podoba :) @MIROSŁAW C. Bardzo miło mi to czytać :) to dla mnie ważny wiersz, więc tym bardziej dziękuję :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...