Heroino

[Wiktor Kwieciński]

Noc była jasna, Ty taka niewinna
Niczym marzenia o niezburzonym śnie;
Grała gitara, płonęło ognisko,
Wpatrzony w Ciebie, pytałem o sens.

I niebo i las zalała euforia,
Powietrze pachniało błogim spokojem;
Czemu tak późno musiałem Cię poznać,
Gdzieś była w te nieprzespane noce?

Rozumiałaś mnie bez jednego słowa;
Czasami zwyczajnie wpatrzeni w dal,
Staliśmy nad brzegiem modrego morza -
To było morze, czy jednak to był raj?

Teraz. Tutaj. Całe wieczności później,
Gdy zamykam oczy, wciąż Cię spotykam;
Wyciągam rękę, lecz przecież na próżno...
A piasek łakomie fale połyka.