Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Umierałaś
a ja się patrzyłem -
bo cóż ja robiłem więcej
a co dopiero żeby na lepsze.

Ale i tak śmierć twoją mamo
wszyscyśmy przegapili -
kochane dzieci
jak jeden mąż.

Bo to co się stało
co by nie mówić - to kaplica
że ja dzisiaj mogę tylko
powiedzieć - wybacz.

Opublikowano

Wybacz i nic więcej, choć właśnie teraz mam najwięcej do powiedzenia! Teraz cię potrzebuję... ból nie do opisania... śmierć i ciężka choroba najbliższych zmienia nas na zawsze. pozostawia ból, z którym nikt prócz nas samych się z nim nie upora. To tragedia targająca wnętrznościami i i porastająca mózg niczym bluszcz. Potrzeba siły woli i konsekwencji... a przede wszystkim sprawiedliwości wobec samego siebie i czasu.
Poruszający wiersz.
Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...