Wizerunek

[Bronisław Jaśmin]

kosmos krąży też w szklance mineralnej wody.
tak samo przystępuję... - rozstąpią się włosy
na połysk o poranku i płochliwy dotyk -

jeleni ruch. przez okno zaglądają gwiazdy.
naskórek jest na czyste filtrowanie światła.
gdy szparki pod pachami są puste by zmieścić,

po pierwsze: dwa przeciwne bieguny na ciele,
a drugorzędnie ciszę podpartą o przestrzeń,
na nie także nie znajdzie się miejsca, gdy jesteś.

blokowisko dojrzewa powietrzem i trawą,
rośliny wyposażone w dyskretne pułapki zamykają ruch,
niekiedy czas i pamięć, i światło, które odpoczywa.

niebo jednak nie wzbije się w inne wymiary,
i nadal będzie istnieć cud rzeczy najprostszych.
ocalasz mnie, gdy niebo podkładasz pod głowę - które jest poduszką.