Więdnąc w przestrzeni

[Ian Duma]

Nie płacz, nie smuć się kochana;
To nie jest groźna rana.
Tuż to nic, zwykłe głupstwo;
Znów nadejdzie nowe jutro.
Nie powiększa się ta plama,
Wciąż tak samo jest szkarłatna.

Jeszcze pożyć chcę dla ciebie
I ominąć mroczne cienie.
Czemu łzy przelewasz znowu?
Popatrz! Księżyc jest już w nowiu.
Twoje oczy tak niebieskie,
Włosy, ciało są anielskie.

Nic nie słyszę, czemu szepczesz;
,,Obiecałeś- czemu nie chcesz?"
Nie rozumiem tych słów wcale,
Choć wciąż słyszę doskonale,
Czemu żegnasz się tak ze mną?
Życie całe wciąż przede mną.

[Gość]

Kolejne rymowania: kochana, rana, plama, szkarłatna, nie brzmią najlepiej.

[Ian Duma]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję Andrzeju za czytanie i opinię.
Wiem na tym forum rzadko się rymuje, ale wciąż jeszcze jest to pewna historia, pewien przekaz.
Serdecznie pozdrawiam. Ian.

[Sylwester_Lasota]

byłem, czytałem.
wiersz sprawia wrażenie osobistego, więc trudno się do niego ustosunkowywać. w każdym razie nie mogę treści skojarzyć z żadnym ogólnie znanym wydarzeniem, albo znowu jestem niedoczytany :).

kłaniam się i pozdrawiam

[Magda_Tara]

poczytałam, porymowałam sobie na głos z Tobą. pozdrowię - pozdrawiam!
:))

[Ian Duma]

Dziękuję bardzo za komentarze i przepraszam, że robię to tak późno. Stało się tak, że nie miałem jak przysiąść i tu zajrzeć. Nadrobię...
Pozdrawiam !