Robotnik

[Czerwona Ges]

Idzie powoli,ciężko stąpając
kaszląc,chrząkając głośno charkając.

Przez bulwar miejski w dobrej dzielnicy
idzie robotnik,lekko napity.

W ubraniu swoim brudnym,wytartym
w berecie starym śmierdzącym potem.

Torbę skórzaną pod pachą niesie
co chwile bluzga na czym świat stoi.

Idzie przez miasto idzie przed siebie
wraca do domu,facet styrany.

Bo pracy nie mało
a on wciąż za słaby.

Cóż może zrobić ten mały człowieczek
gdy światem tym rządzą okrutni tyrani.

Za ciężką pracę płacić Ci nie chcą
a często życie zniszczyć Ci zechcą.

Trzymaj się bracie,człowieku drogi
szacunkiem darzyć Cię mogę.

Bo przeto sam robolem jestem
i więcej dać Ci nie mogę.