W kolysce objec Twych...

[Vik Z.]

W kolysce objec Twych ...

( dla Sylwi ).

.....w kolysce Twoich objec znajduje
po trudach dni dlugich przystan tak spokojna .
Odnajduje spokoj w Twoim glosie
po natloku mysli , ktore w glowie plona....
.....a zgasic ich nie umiem ..a moze i nie chce ....
Szukam zawsze Twojej delikatnej dloni ,
jak ptak przestraszony , co cieplego gniazda
podczas burzy szuka .
Trzymajac ja , mam przy sobie to ,
co mi najwazniejsze....
Jestes lekarzem moich wyimaginowanych bolow ,
spowiednikiem , ktory jedyny wie ,
co bylo w czasach , gdzie kieliszkami laly sie
jeszcze na nagie kartki zycia
upite szczesciem slowa wymyslone .
...Nie chce patrzec sie za siebie .
Stare wykrzywione lustro tamtego zycia
rozbilem , zebys ze mna byla .
Jak dobrze , ze czasami mi ostatnie szczerby
tego lustra przed nos podstawisz
pokazujac raz jeszcze co bylo , co jest.....
....jak bardzo wiedziec bym chcial ,
czy To tak dalej jeszcze bedzie...

[Anna_Para]

Oj, z pewnością nie jest to "gotowy" wiersz!

Straszne!

Para:)

[Vik Z.]

Dlaczego tak myslisz?

Moj sposob myslenia jest tak przerywany....daj mi typ...

Pozdowionka