Historia edycji

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Rafael MariusZ opowiadań babci, a potem mamy, pamiętam tylko, że dziadek po przegranej bitwie, (nie pamiętam gdzie), salwował się ucieczką na koniu przed kozakami.  Pamiętam także, że chyba podczas tej uciezki spadł z konia i nabawił się garba, jednakże udało mu się uciec. Nie wiem jaką rangę posiadał w konnicy, wiem tylko, że był ułanem, a jedna z jego córek, moja ciotka, posiadała szablę ułańską i raczej była to szabla dziadka.  Mój dziadek pochodził ze wsi i nie mam pojęcia o jego przekonaniach politycznych. Jako, że był ze wsi był dobrze obeznany z końmi, a więc dlatego służył w konnicy ułańskiej. @piąteprzezdziesiąteDlaczego na szczęście? Do wszystkiego można się przyzwyczaić, a zegary wahadłowe również miały swój czar i urok. Pozdrawiam serdecznie!

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Na szczęście w moim domu nie było zagara z kukułką, za to u mojej babci był zegar wahadłowy, który koszmarnie tarabanił.  Pozdrawiam :)  

gdy się chwilowo w tekst zagłębiam to smutne myśli mnie nachodzą że miast pomocy głos ważniejszy a wołający nie obchodzą    nie umiem rozgryźć sensu wiersza  i paraleli też nie widzę chyba że ryży i tygrysek z bonżurem zaplątały mi się :)

@m1234 Czy wkleisz ponownie wiersz, który chyba był tu do soboty, a później został usunięty? Nie usuwaj tak szybko publikacji, tylko dlatego, że nikt nie zareagował na czas. Pozdrawiam.

@zielarz Koniecznie! Ja mam jego zbiór "Nie tylko piórka".