Szczur

[Polski Roger Waters]

Dzień po dniu oddajesz swym szefom cześć
Musisz klękać, nadstawiać policzek i całować pięść
Żyjesz w świecie obłudy, sztucznych uśmiechów i masek
Serc z kamienia co do żył pompują piasek
A wracając do domu katujesz żonę i dzieci
Traktując bliskich jak najgorsze śmieci
Mszcząc się na nich za przegrane bitwy
Toniesz i tracisz palce chwytając się brzytwy
Ty chciałeś być idealnym mężem, świetnym maklerem
Marzyłeś o brawach,zazdrosnych spojrzeniach,byciu bohaterem
A teraz
Powiesiłbyś się bladym świtem lecz nie masz sumienia
Wisieć mokry od kropel rosy w ciemnym blasku cienia
Zaciskając pętle ze świadomością bycia zerem
Myśląc
Każdy jest frajerem

Kto nie umiał rozpychać się w życiu łokciami
Kto nie chciał się ścigać w klatce z szczurami
Na kogo punkcie rodzice mieli obsesje
Kto był zbyt słaby by udźwignąć presję
Kto nie chciał wyrzucić z siebie bólu i złości
Komu rówieśnicy odebrali resztki radości
Kto nie zaznał w życiu żadnej miłości
Kto nocami płakał po kryjomu
Kto wyszedł i nie wrócił nigdy do domu
Kto został znaleziony martwy o świcie
Kogo przerosło dorosłe życie

[Ian Duma]

Muszę przyznać, iż zapunktował Pan u mnie już samym swoim nickiem. Pink floyd'zi to moja miłość najprawdziwsza.
A co do wiersza, bardzo, ale to bardzo ciekawy, choć dziwnie rozłożony.
,,z szczurami" ,,z świadomością" lepiej brzmiałoby to gdyby dać tam ,,ze"- to taka moja sugestia. Pozdrawiam polski Waters'ie.

[Polski Roger Waters]

Dziękuje za podpowiedzi, z reguły piszę wiersze spontatnicznie i nie dbam za bardzo o ich składnie! Także pozdrawiam !