Prawo czasu

[Bronisław Jaśmin]

Umieramy, lecz póki czas patrzy nam w żyły,
mamy nad nim przewagę; on cofnąć nie zdoła
samego siebie, to tak jakby postrzyżyny,
w których siebie, by skracał i kurczył od środka.

I jeśli nawet chciałby bardzo się tak cofnąć,
musiałby wielką przestrzeń od przyszłości odciąć;
i doszywać wstecz długo i tak w nieskończoność.
Bo wśród kierowców znaku ze stopem nie pojął.