Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

któryś


Rekomendowane odpowiedzi

szalejące wichry w dzwonach kościelnych
biją kolejny rok mojego życia a idę dalej
śnieg roztapia się pod butami
czas nutami pięciolinii zdarł kartki
stojak niewzruszony dusza dawno pękła
nie wie czy to człowiek płacze czy samotność
natury ludzkiej pobrzmiewa o parapet
lekko wśród gałązek ptaszki rozweselają
dzień umyka śnieg stworzenie
noc kryje myśl twarz spojrzenie

jak włosie w smyczku pył








Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...