Watra

[Sebek..._]

W uszach szum,
pradawnego szeptu - krzyku
Starszego, niż każdy z zielonej ściany,
majaczącej w dali
Młodszego, niż szelest przydeptanej trawy,
szept płynący w pustej przestrzeni

Przycięte równo wierzchołki i wystające młokosy,
targanych wichrem czupryn
A obok tafla czysta, kusząca by poczuć,
urwanych półoddechem zimna

Szaleńczy oddech żył w tym biegu
Chwytając prześwity między tysiącem pni
Każdy skrawek tej ziemi, nietkniętej
Odbija wołanie: skąd jestem!?

Grabione, wydarte by służyć
Prosi o litość.




somewhere... 2009r.

[bazyl_prost]

nie podobaba mi się ten wydźwięk, wydarte by służyć, to miejsce na modlitwe
o ile lepiej pochodzić ze świętości niż z przemocy

[Gość]

Dostrajasz się do większość.Te pierwsze wiersze miały swój styl teraz wkraczasz w krainę tłumu.Rozejrzyj się po forum,poczytaj komentarze najwyżej ocenianych a wtedy coś zauważysz.

[Sebek..._]

kiedyś wpadł mi pomysł na próbę opisania skrawka natury
w dość specyficzny sposób
być może wyszedł zbyt klasycznie, wcale nie przeczę
wręcz pozbawiony głębi, może tu właśnie jest minus, czy o to ci chodziło Anubis :)

Przemoc Bazyl? to my- Wydarte by służyć- Natura