Majowy Cud

[lucjan1949 bieniecki]

Majowy Cud

Gdy puchem płatków spływasz z chmur,
Majowych kwiatów cór.
Na ranka kiściach ronisz łzy,
Fioletem skrapiasz bzy.

Na mniszkach kwiatach złotych łez,
Majowy piszesz wiersz.
Wietrzyka szmerem pośród łóz,
W zieleni liści brzóz.

Baziami brzozy spływa czas.
Traw szmaragdowy las.
Na włosach tchnieniem pisze maj.
Wieczny miesiąca czar.

W słonecznym niebie błękit dnia.
W sukience nieba szła.
Majem układał polny wiatr,
Do stóp pochylał kwiat.

Zapachem słodkim spływał miód.
Pokarmu złoty cud.
A Tyś wśród piękna tylko szła.
Jak ranka zwiewna mgła.

Pomóż nam kroczyć Pani tam,
Gdzie droga nieba, bram.
A każdy wieczny zaś nasz dzień,
Idzie za Tobą, w cień.

Józef Bieniecki