Poległym

[Józef Bieniecki]

Poległym

Ileż Ojczyzno masz krwi i potu?
Ileż w Ojczyźnie krzywd i powrotów?
Ileż to grobów biało - czerwona?
Zdradą sprzedana, myślą zielona.

Cóż ty żołnierzu biedny tułaczu?
Żal nie wykrzesa, serca nie płaczą,
Świeże w ołtarzach spłonęły kwiaty,
Rodaków stosy, siostry i braty.

Szły pułki świętych i bohaterów,
W ułańskich szarżach i filizjerów.
Szły z przekonaniem, o świętą sprawę,
O Wisłę, morze, Kraków, Warszawę.

To nic że młodość, żal jest umierać,
Za wolność trzeba polec lub strzelać.
Za wiarę świętą. O! Nie daj Boże!
Wyrzec wszystkiego, wylać krwi morze.

W przysiędze, Rocie, słowo się rzekło,
W czyn obruciło choć serce pękło.
Nie będzie nocy która zniewoli,
Ja wolny Orzeł z okiem sokolim.

Witaj jutrzenko Polski, przestrzeni,
Przeminą zjawy nocy i cieni.
Na horyzoncie ciepło bursztynu,
Uniesie Naród do wzniosłych czynów.

Józef Bieniecki