Tatry-Na Pęksowym brzysku

[Józef Bieniecki]

Tatry-Na Pęksowym brzysku

Na panteonie wiecznie zapisane,
Serca złożone w granitowych płytach,
W pamięci ludzkie pomnikiem wskrzeszane,
Płyną w zaduszny- po tatrzańskich szczytach.

A w bryle mogił wieczysta historia,
Żyje,powraca w drogi ludzkiej myśli.
W Tatry wpisana wieczna piewców gloria,
Niechaj na jawie lub się nocą przyśni.

Z Krzyża spogląda na mogiły dzieci,
Którzy nad wszystko piękno ukochali,
Niech każda orłem hen ku Niebu leci,
Aby się pięknem Nieba urzekali.

W pokornym mieście halny im zaśpiewa,
Skrzypki Sabały smyczkiem ciągną pienie,
W poszumie legend,niech zapłaczą drzewa,
W kropelkach rosy zaszlocha wzruszenie.

A cisza nocy z wieczystą złączona,
Uczci pamięcią złożone tu kości,
W cichej modlitwie wiernych utulona,
Przygarnie w Serce tam Bożej miłości.

Józef Bieniecki