Oddziaływania

[Bronisław Jaśmin]

podglądamy ich życia. wzrok - dziurka od klucza
zapycha się częściej wrażeniem niż światłem. - ono
wtedy wiąże ogrody. na niebie zastawione pułapki
otwierały się i opadał deszcz. godziny przechowywane
w zeszłorocznych włosach znajdują drogę ujścia,
i stają się rozdwojonymi końcówkami na okiełznanych kalendarzach
wizjami czynności. często przynosi nas tu zegar i czujnie pilnuje,
a potem nas zabiera. nakręca się cisza.

nasze życie odkładane pod żebrowymi sklepieniami,
ukąsi się powietrzem i jadowitym fleszem dnia.
będziemy truć kobrą języka i zarażać przestrzeń.
przepuszczając przez palce światło, wginamy się łukiem,
próbując objąć siebie, dusząc sobą innych.