Góra

[Bronisław Jaśmin]

po jednej stronie góry czas zapomniał o sobie,
i pogubił się w misji porzucania odsłon.
oczekuje na śmiałków, oddycha ołowiem,
gdy na przeciwnym zboczu słońce traci ostrość.

zamykamy się w słowach jak światło pod wodą,
i wyspy pary oczu są tylko ozdobą.

oczekujemy, aż któraś z części nas przypomni,
o sobie, gdy w podróży ściągamy się, intruz
kolejny dzień zaszczepi ślad na czasu zbrodni,
położą się w neuronach, na ostatni impuls.