Rozmowa z Bogiem

[Józef Bieniecki]

Rozmowa z Bogiem

Mówię do Ciebie słowami Twymi,
A widzę czuję oczami mymi.
Ponownie sięgam łaski przy Tronie,
Możnością spływaw miłości tonie.

Wiem,że rozmowa jest miła Tobie,
Bo wiarą słowa ku Twej Osobie,
Słowem kreślona możności piórem,
Jest chwały pieśnią śpiewana chórem.


Ujęta w słowach, w każdym momencie,
Jest wyniesiona na firmamencie,
Wtedy gdy proszę,piszę ,dziękuję,
Gdy któreś myśli moje strofujesz.


Niech talent Panie, który mi dałeś,
I z pośród wielu Ty mi kazałeś,
Rozwijam jeszcze ku Twojej chwale,
Nim zejdę z ziemi w wieczyste dale.

Niechaj Duch Święty skarbem obdarza,
I pięknem myśli słowa pomnaża,
Darem potęgi- myśli i słowa,
A każda myśli w Bogu jest nowa.

Bym myślą błądził ziemią, w wszechświecie,
By chwałę Twoją,ja Twoje dziecię,
W poezji sięgał Nieba zenitu,
W miejsce gdzie będzie blisko do szczytu.

Józef Bieniecki