Wielkanocne nadzieje

[Józef Bieniecki]

Wielkanocne nadzieje

Po wielkopostnej drodze idę,
Do Ciebie Panie w Krzyż Golgoty,
Idę potykam,znowu idę,
Pomimo znoju i sromoty.

Tam na Golgocie w Krzyż wpatrzony,
Ciężko mi Panie ,też mi duszno,
Ja tylko człowiek zrozpaczony,
Wiem,że zadano mi go słusznie.

Upadam ,wstaję ,coś kołacze,
Świstają razy życiem dane.
Nic mnie nie wzrusza, już nie płaczę,
Rwą się me myśli potargane.

Jeszcze ta chwila, gdy zawisnę,
Zawisnę w wielkiej karze bólu,
Daj chwilę wytrwać do skonania,
Poskracaj męki- Chryste Królu.

W cichości serca, gdy spokojnie,
Promyk nadziei w nim zaświta.
Dzień życia straszny,chociaż znojnie,
Uśmiech mnie Panie Twój przywita.

Józef Bieniecki