Kochanek

[Bronisław Jaśmin]

serce puchło. dźwięk otwierania okna usypiał przed światłem.
wspomnienia po ciepłych krajach prędzej stają się płaskie od książek,
bo one wolno zamykają życie.
gdy ich otwarcie jest wypustką pomiędzy objęciem
usidlonym, bo łapie dwie strony płaskości. -

odkrycie książki, zaczytywanie, a potem zawód odkładając.
na niebie już nie ma tyle zatrudnionych chmur niż dotąd.
umysł zwolnił z etatu tak dużo widziadeł. odprawił od neuronów, -
biurowych stanowisk. tam wysoko jest coraz więcej przyjętych wieczorów,

na posiedzenie wszystkich kochanków i ofiar.
moje ciało przecinało kwadratowy powiew przez północne framugi,
gdy na chwilę zmieniło się jego opadanie w dostawioną ścianę.

ty stałaś wyżej, byłaś jak nocna lampka w abażurze,
niedostępna dla miasta i światła księżyca.