Projekcja nr 4

[Bronisław Jaśmin]

wtedy jeszcze nie pisałem wierszy.
ktoś pisał mnie i za mnie.
dni były nieuczciwym rozkrajaniem chleba.
niezauważone omyłki, przeoczenia są podawane pod pysk - dobom,
jakby okruchy rzucane psom przewężającym się od nasady brzucha.
tylko tak czas unika śmierci głodowej, a śmierć nie zwiastuje przyjścia pięknej pani
o nogach rozpisanych: to apokalipsa.
chociaż poszła do baru zamówić kebaba.
lecz wtedy nie pisałem wierszy.
dotąd ich nie piszę.
wypisałem siebie.