W godowych szatach

[Józef Bieniecki]

W godowych szatach

Mniszki słońcem rumiane,
Wiosną podniecone,
Spozierają ku słońcu,
Na śliczne jabłonie.
Ułożywszy dywanu złotawe poszycie,
Podziwiają koronę,uwielbiając życie.

Miodu runo oddają,
W pszczelim dziękczynieniu.
Te z kielichów spijają,
W gałęzi ramieniu.
Uroczystość biesiady w Narodowym stylu,
Będzie zatem dla wszystkich,obojętnie ilu.

A majowi grajkowie,
Wybrani soliści.
Stają wspólnie na głowie,
Wśród kwiecia i liści.
By otoczka biesiady była nastrojowa,
Bo to drzew w urodzaju jest szata godowa.

Spłoną jabłkiem rumianym,
I gruszką soczystą.
Chwaląc ludziom się wianem,
Rumieniem ognistą.
Nim się do snu ułoży w zimowych pieleszach,
Podniebienia nam będzie smakami pocieszać.

Józef Bieniecki