Sukienka mojej babci…

[Marianna_Kama]

Moja babcia miała sukienkę w kolorową kratkę
czas
odbił na niej stempel ciasta z jabłkami i soku z dzikiego bzu
zaznaczył pierwsze zęby mojego brata.

Babcia głaskała na sukience kolory swoich marzeń
strzegła ich przed słońcem, zasłaniając
drobną dłonią, jakby to było Bóg wie co
a to była tylko sukienka w kolorową kratkę.

Dziś, kiedy babci już nie ma
strzegę
przed słońcem kolorów tęczy na jej sukience
zamykam w ciężkiej skrzyni
odganiam pająki,
jakby to było Bóg wie co
jakby to był świat cały...

[Bronisław Jaśmin]

Dobrze oddany temat równa się poprawny wiersz. Najważniejsze, że ujęta jest w nim wartość drugiego człowieka, tutaj naszych bliskich. Zastanowiłbym się na Twoim miejscu nad sposobem zapisu kolejnych wersów. Jak dla mnie tylko utworu napisane w duchu klasycznym albo gatunkowe powinny zaczynać się wersami z wielkich liter. A tak po za tym: jest wiersz. Pozdrawiam! Patryk